Güneş patlamaları yalnızca güç açısından değil, aynı zamanda süre bakımından da önemli ölçüde farklılık gösterebilir. Bazı güneş patlamaları saatlerce sürer ve diğerleri sadece birkaç dakika sürer. Uzun süreli güneş patlamalarına genellikle (ama her zaman değil!) Güneş plazmasının fırlaması eşlik eder. Bu koronal kitle fırlatma dediğimiz şeydir. Süreleri çok uzun olmayan (dürtüsel) güneş patlamaları yine de koronal kitlesel fırlatma başlatabilir, ancak bu oldukça nadirdir ve eğer yaparlarsa, bu koronal kitle püskürtmeleri genellikle uzun süre boyunca başlatılan koronal kitle püskürmeleri kadar güçlü değildir.

Uzun süreli bir olay olarak sınıflandırılması için bir güneş patlamasının ulaşması gereken kesin bir zaman sınırı yoktur, ancak Amerikan NOAA SWPC, güneş patlaması başladıktan 30 dakika sonra hala devam ediyorsa güneş patlamasını uzun süreli bir olay olarak sınıflandırır.

Image: Example of an impulsive solar flare.

Image: Example of a long duration solar flare.

Resim: Parker Spirali.

NASA'nın Solar Dynamics Gözlemevi, gezegenimiz etrafında jeosenkron bir yörüngede. Oradan normalde kesintisiz bir Güneş manzarasına sahiptir. Bununla birlikte, ekinoksların yakınında yılda iki kez Dünya, SDO'nun Güneş'e bakışını her gün belirli bir süre engelliyor. Bu tutulmalar, bu üç haftalık tutulma sezonlarının başında ve sonunda oldukça kısadır, ancak ortada 72 dakikaya kadar yükselir. SDO'dan tamamen siyah bir görüntü görüyorsanız, muhtemelen Dünya'ya bakıyorsunuzdur!

Bazen NASA'nın Güneş Dinamikleri Gözlemevi'nden alınan görüntülerde çok daha küçük bir nesne görecek kadar şanslı olabilirsiniz: Ay! Ay, NASA'nın Güneş Dinamikleri Gözlemevi'nden alınan görüntülerde de görünebilir, ancak Dünya'nın yaptığı gibi çok uzun bir süre boyunca Güneş'in tamamını asla engellemeyecektir.

Animasyon: Dünya, SDO'nun Güneş görüşünü engeller.

Animasyon: Ay, SDO'nun Güneş görüşünü engeller.

Güneş lekelerinin manyetik polaritesini ve bir güneş lekesi grubunun manyetik sınıflandırmasını belirlemek için, SDO / HMI cihazından alınan manyetogram görüntülerini kullanıyoruz. Bu, Güneş'in manyetik alanı 3B olmasına rağmen bir görüş hattı manyetogramıdır. Bu, güneş lekelerinin kutupları uzuvların yakınında değişiyor gibi göründüğünden, projeksiyon etkisi nedeniyle bir güneş lekesi bölgesinin manyetik düzenini doğru şekilde belirlemeyi imkansız kılar.

Görüntü: Projeksiyon etkisi.

Yukarıdaki resimden bir görüntünün çıkarılmasıyla fark görüntüleri oluşturulur. Bu, bir çerçeveden diğerine neyin değiştiğini gösterir ve genellikle güneş olaylarını analiz ederken kullanılır. Koronal kitlesel püskürtmeler ve bunların tam yörüngesini, bazen normal görüntüleri kullanarak tespit etmek zor olabilir, bu da çoğu zaman paha biçilemez bir araç olarak farklılık gösterir. Güneş patlamalarını farklı görüntülerle tespit etmek ve analiz etmek çok daha kolaydır.

Animasyon: 2015'teki patlamanın SDO'sundan farklı görüntüler.

Animasyon: 2017'de koronal kitle fırlatmasının SOHO/LASCO'dan farklı görüntüleri.

Yüksek enlemler üzerindeki herhangi bir konum, 4 Kp'ye sahip auroraları görebilecektir. Orta enlemlerdeki herhangi bir konum için 7 Kp-değerine ihtiyaç vardır. Düşük enlemler 8 veya 9 Kp değerlerine ihtiyaç duyar. İhtiyaç duyduğunuz Kp değeri elbette Dünya'da nerede bulunduğunuza bağlıdır. Auroral ovallerin erişebileceği herhangi bir konum için ihtiyacınız olan Kp-değerine ilişkin iyi bir kılavuz olan kullanışlı bir liste hazırladık.

Önemli! Aşağıdaki konumların, yerel görüntüleme koşullarının iyi olması koşuluyla, verilen Kp-endeksiyle auroraları görmek için size makul bir şans verdiğini unutmayın. Bu, aşağıdakileri içerir, ancak bunlarla sınırlı değildir: kuzey veya güney ufkuna doğru net bir manzara, bulut yok, ışık kirliliği yok ve tamamen karanlık.

Kp5 ile G1 arasında hiçbir fark yoktur. NOAA, hem gözlemlenen hem de tahmin edilen jeomanyetik aktivitenin ciddiyetini belirtmek için G ölçeği adı verilen beş seviyeli bir sistem kullanır. Bu ölçek, bir jeomanyetik fırtınanın ciddiyetini hızlı bir şekilde belirtmek için kullanılır. Bu ölçek G1'den G5'e kadar değişir, G1 en düşük düzeydir ve G5 en yüksek düzeydir. Fırtına seviyesinin altındaki koşullar G0 olarak etiketlenir, ancak bu değer yaygın olarak kullanılmamaktadır. Her G düzeyinin kendisiyle ilişkili belirli bir Kp değeri vardır. Bu, 5 Kp değeri için G1'den 9 Kp değeri için G5'e kadar değişir. Aşağıdaki tablo bu konuda size yardımcı olacaktır.

Dünya'nın yaklaşık 24 saat dilimi vardır. "Yaklaşık" diyoruz çünkü bazı ülkeler veya bölgeler bu bölgelerden yarım saat sapan yerel saatler kullanıyor. Bununla birlikte, uzay havası hakkında, hatta genel olarak bilim hakkında konuştuğumuz anda, gerçekten önemli olan tek bir zaman vardır ve bu da Koordineli Evrensel Zaman'dır (UTC). Bu zamanı web sitemizin her yerinde bulacaksınız. UTC zamanı ile bulunduğunuz zaman dilimi arasındaki farkı görmek için aşağıdaki haritayı kullanın. Daha büyük bir versiyonunu görmek için resme tıklayın.

Resim: Dünyanın standart saat dilimleri. Source: Wikimedia Commons.

Bazı örneklerle çalışalım: Pasifik Standart Saat diliminde Vancouver, Kanada'da olduğunuzu hayal edin. UTC saatine göre 21 UTC'dir. UTC saatini yerel saatimize çevirmek için UTC saatinden 8 saat çıkarmamız gerekir. 21 eksi 8, yerel saat olarak 13 PST ile sonuçlanır. Yaz saati uygulaması sırasında (Pasifik Yaz Saati) UTC saatinden 7 saat çıkarıyoruz ve bu da yerel saat olarak 14 PDT ile sonuçlanıyor.

Tekrar deneyelim ama bu sefer Amsterdam, Hollanda'dayız. 21 UTC'yi yerel saatimize dönüştürmek için 1 saat ekleriz ve bu, yerel saatin 22 olmasıyla sonuçlanır. Yaz saati uygulaması sırasında 2 saat ekleriz ve bu da yerel saatin 23 olmasını sağlar.

UTC'yi yerel saatinize dönüştürürken tarihi aklınızda bulundurun. Bir kez daha Vancouver, Kanada'yı örnek olarak alıyoruz: şu anda 14 Kasım, 02 UTC zamanı. Bu, Vancouver, Kanada yerel saatiyle 13 Kasım'da saat 18 ile sonuçlanır.